αβρακαδάβρα

Μαγική λέξη, που τη χρησιμοποιούσαν ως ξόρκι οι οπαδοί της αίρεσης των γνωστικών, οι οποίοι κατά τον 2o αι. μ.Χ. ισχυρίζονταν ότι κατείχαν την απόλυτη γνώση των θείων πραγμάτων. Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η λέξη α. δεν έχει κανένα νόημα και προέρχεται από εβραϊκή φράση που σημαίνει «δίνω την ευλογία». Στα φυλαχτά η λέξη επαναλαμβανόταν με τρόπο που να σχηματίζει ισόπλευρο τρίγωνο, που κι αυτό θεωρούσαν ότι έχει μαγικές ιδιότητες. Η πρώτη γραμμή, που αποτελούσε τη βάση του σχήματος, αποτελούταν από τη λέξη γραμμένη ολόκληρη, ενώ οι επόμενες βαθμιαία μίκραιναν κατά ένα γράμμα· η τελευταία, που ήταν και κορυφή του τριγώνου, περιείχε μόνο το αρχικό «α». Η λέξη oλόκληρη μπορούσε να διαβαστεί ακόμα και από κάτω προς τα πάνω, διαγώνια. Σε αυτά τα φυλαχτά αποδιδόταν η δύναμη να αποτρέπουν ή να θεραπεύουν αρρώστιες, ιδιαίτερα τους ελώδεις πυρετούς. Συγγενική προς την α. είναι και η μαγική λέξη αβράξας.Η ετυμολογία της είναι σκοτεινή, και το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι της απέδιδαν αριθμητική αξία ίση προς το 365, επειδή κάθε ελληνικό γράμμα από το οποίο αποτελείται η λέξη αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό και το σύνολο ήταν ακριβώς 365 (α=1, β=2, ρ=100, α=1, ξ=60, α=1, ς=200). Ο γνωστικός Βασιλείδης έδινε το όνομα αβράξας στο κοσμολογικό του σύστημα, που αποτελούταν από 365 ουρανούς. Το όνομα αυτό δόθηκε σε φυλαχτά με χαραγμένη τη λέξη. Σχηματική παράσταση της μαγικής λέξης «αβρακαδάβρα» (abracatabra).